IDM music-γιατί να είναι όντως έξυπνη...

πληκτρολογήστε IDM (Intelligent Dance Music) music στον browser σας και ψάξτε πληροφορίες για την περίεργη αυτή μουσική...γεννήμενη στα μέσα της "ηλεκτρικοποιημένης" δεκαετίας του '90, "παιδί" της rave, πρωτοεμφανίστηκε στην Μ.Βρετανία. Αν μπορεί κανείς να την περιγράψει, ακούγωντας μερικά σκόρπια κομμάτια από τους γνωστότερους εκπροσώπους της (Aphex twin, Autechre, Venetian Snares κα), θα έλεγε πώς είναι η πιο industrialised hard-core progressive techno σε αποδόμηση...ρυθμό μην περιμένετε να βρείτε, ότι ρυθμικό πάει να "χτιστεί", χάνεται ηθελημένα στην πορεία.

Αποτελεί τον ορισμό αυτού που ο μέσος άνθρωπος θα έλεγε ¨κλαπατσίμπαλα¨. Άκουσα τρία κομμάτια στην σειρά και πόνεσε το κεφάλι μου. Και όμως επιμένει, παρά τις αντιδράσεις και μερικών εκπροσώπων της, να ονομάζεται Intelligent (οι τελευταίοι προτιμούν το Electronic Dance Music - EDM)...

Μπορεί κανείς να πεί πως αποτελεί την μουσική των ανθρώπων που μεγάλωσαν με ηλεκτρονικό ήχο-techno, trance, house, electro- και "κατέληξαν", ώς προτίμηση/γούστο, στην αποδόμησή του, στο κάτι διαφορετικό, που για αυτούς σήμαινε την απομάκρυνση από τον ρυθμό και την ταυτόχρονη προσκόληση σε industrial μοτίβα, ώς την πιό έντονη και χαρακτηριστική έκφραση του σύγχρονου ηλεκτρονικού ήχου. Πρέπει δηλαδή κανείς να έχει μια βαθιά ηλεκτρονική μουσική παιδεία ετών για να καταλήξει σε αυτόν τον ήχο. Η να παίρνει πολύχρωμα χαπάκια.Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει...

Οπότε και θεωρείται "έξυπνη" ίσως γιατί απαιτεί αυτήν την παιδεία και μια "αστική κουλτούρα". Αν και στην περίοδο που ζούμε, είναι δύσκολο κανείς να προσδιορίσει την αστική αυτή κουλτούρα. Θέλω να πώ πως δεν είναι έξυπνοι όσοι ακούνε αυτήν την μουσική, αλλά πως για να "θέλεις" να την ακούσεις και να την γουστάρεις, θέλει μια αστική-αναφορικά με την μουσική παιδεία- "εξυπνάδα" και μεγάλη εμπειρία στο θέμα.

Επίσης, νομίζω πως η μουσική αυτή δεν είναι αυτοαναφορική. Δηλαδή δεν προσπαθεί να γοητεύσει τον ακροατή με την αρμονία, την μελωδία, τον ρυθμό της. Αντιθέτως, αναφέρεται σε κάτι το εξωγενές. Αποτελεί ένα soundtrack. Για μια γενιά ανθρώπων και μετά, που έχουμε αναθραφεί με πολιτισμό αστικό (η ηλεκτρονική μουσική είναι κατεξοχήν αστική μουσική), κινηματογραφικό και τηλεοπτικό, τείνουμε να αποζητούμε περισσότερο μία μουσική που θα ακούγεται κατά την διάρκεια της ημέρας και θα μας συντροφεύει, παρατείνοντας την αγωνία και μεγενθύνοντας τα συναισθήματα μας.

Τέλος, η αποδόμηση είναι (ακόμη) το κύριο πολιτισμικό ρεύμα των καιρών μας: φαίνεται στις διαφημίσεις, στο design, στην αρχιτεκτονική, στον κινηματογράφο, στην λογοτεχνία.
Γιατί όχι και στην μουσική;

Παλιά ιστορία η IDM, μην νομίζετε πως η πρόσφατη έξαρση της minimal house είναι τυχαία....


Έτσι λοιπόν η γέννηση αυτού του ρεύματος, που επιβιώνει, παρά την ύφεση της techno σκηνής, ακόμη στις μέρες μας...