...εχουν 2 πλευρές, λέει ο σοφός λαός. Αλλα δεν φαίνεται να επηρεάζει το ευρος της σκέψης μας. Παρατηρώ πως οι περισσότεροι εκφραστές πολιτικών απόψεων επιχειρηματολογούν αναλύοντας τα φαινόμενα από μία μόνο πλευρά. Ξεχνούν τον αντίποδα και την καταλυτική του σημασία στο τελικό αποτέλεσμα της μείξης τους στην πραγματική ζωή.
Και ξεκινώ: οι αριστεριστές θεωρούν πως η δημοκρατία είναι απλά ένα προπέτασμα καπνού με σκοπό την κάλυψη των εδραιωμένων συμφερόντων(=συντηρητικός κορπορατισμός).
Οι κομμουνιστές θεωρούν πως οι αδικίες που προκαλεί ο καπιταλισμός τους φαίνονται τεράστιες μπροστα στις αδικίες ενός κομμουνιστικού κράτους. Δεν παρατηρούν τα θετικά ενός καπιταλιστικού συστήματος.
Οι ακροδεξιοί ασχολούνται με μια περιορισμένη ατζέντα γνωστών θεμάτων, ταυτίζονται στον αυταρχισμό με την ακρα αριστερά και τοποθετούνται στα υπόλοιπα όπου φυσάει ο άνεμος...
Οι αναρχιστές τυφλώνονται από την λαμπρότητα της πλήρους ανεξαρτησίας του ατόμου, του ιδεώδους της πλήρους ελευθερίας, λησμονώντας την ουτοπία, τα αδιέξοδα και το ανέφικτο της πρότασής τους.
Η συντηρητική δεξιά βλέπει παντού "τσογλάνια" και αλήτες, έτοιμους να αμφισβητήσουν την εθνική και κοινωνική συνοχή.
Στο άρθρο αυτό αφήνω χώρο και για μερικούς φιλελεύθερους σχετικά με την έμμονη προσκόλληση τους στην θεωρία του φιλελευθερισμού.
Ας σκεφτούμε λίγο σφαιρικά, αφήνωντας στην άκρη τις προκαταλήψεις μας. Το μεγαλύτερο, κατά την άποψη του καθενός, ζήτημα-πρόβλημα του τόπου, δεν είναι ούτε το μοναδικό που υπάρχει και, κατά πάσα πιθανότητα, υπάρχει και μια άλλη (θετική) πλευρα του.
Δεν είναι το μοναδικό μας πρόβλημα ούτε οι κοινωνικοί αγώνες, ούτε οι πολυεθνικές, ούτε οι μετανάστες, ούτε τα αφεντικά, ούτε οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Αντιμετωπίζουμε ένα σύνολο προβλημάτων, ας ασχοληθούμε με τήν συνολική αντιμετώπιση. Στο μέτρο του δυνατού.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Το συμπέρασμά σου είναι σωστό θεωρητικά κατά τη γνώμη μου, αλλά εντελώς ανεφάρμοστο. Πάντα θα υπάρχουν οι "παρωπίδες" δηλαδή τα συμφέροντα (οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά, προσωπικά)που έχει ο καθένας προτείνοντας/υπερασπίζοντας μια θέση σε κάποιο ζήτημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμη και εκεί που δεν υπάρχουν τα 'συμφέροντα', υπάρχουν πολλες περιπτώσεις μονομέρειας που προέρχεται από την ημιμάθεια ή την μη σφαιρική αντιμετώπιση των ζητημάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαράδειγμα: η καπιταλιστική οικονομία λειτουργεί με ανισότητες. Παράγει όμως και καινοτομίες και πλούτο. Μήπως αντί να έχουμε στο μυαλό μας ΜΟΝΟ την εξάλειψη των ανισοτήτων (οπου σε ενα βαθμό είναι και φυσικές)και να οδηγηθούμε χωρις περιστροφές σε ένα ισοπεδωτικό σύστημα ισότητας, να σκεφτούμε τρόπους να βελτιώσουμε την υπάρχουσα κατάσταση; Η απώλεια της ελευθερίας είναι νομίζω πολύ μεγάλη για να την αγνοήσουμε.
Δηλαδή ακόμη και στην προσπάθεια κάποιου να οραματιστεί εναν καλύτερο κόσμο, χωρις να προτάσσει τα ατομικά ή ομαδικά του συμφέροντα,υπάρχει αυτη η παράμετρος της ημιτελούς σκέψης.
Αυτο ήθελα να τονίσω.