1+2+3=Ελλας!

Το ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ σχόλιο #90 στο άρθρο "Δεν απεργείς; Θάνατος" (http://e-rooster.gr/05/2010/2414)του Δημήτρη Φύσσα!



1। Διερωτάστε:

«θα αλλάξουν εντελώς το παραγωγικό και εργασιακό πρότυπο, όπως και τις αφετηριακές φιλοσοφικές αντιλήψεις (για την ζωή και την εργασία) της εποχής μας»
Δλδ?»
———–
Να σας το εξηγήσω. Βλέποντας τα πράγματα από άλλη ήπειρο:

Οι αριστεροί πιστεύουν ότι θα ζέψουν τα ικανότερα η/και παραγωγικότερα άτομα της κοινωνίας τους να δουλεύουν γιά το σύνολο μέσω ενός συνδυασμού:

Α) καταναγκσμού (παίρνουμε τους κόπους των ανωτέρων ικανοτήτων η/και της μεγαλύτερης προσπάθειας που καταβάλλεις και τα μοιράζουμε σε όλους).

Β) θα πείσουν ένα αρκετά μεγάλο ποσσοτό αυτών των ικανότερων / εργατικότερων ανθρώπων να δουλέυουν γιά την μεγάλη κολλεκτίβα του έθνους αντί γιά τις οικογένειες τους και τους συγγενείς τους. Πιστεύουν δε ότι το ποσοστό των ικανότερων και εργατικότερων που θα καταφέρουν να πείσουν είναι αρκετό ώστε να μπορέσουν να στήσουν μια μεγάλη κολλεκτίβα όπου όλοι θα ζουν μία άνετη, σχετικά εύπορη ζωή.

Οι Κευνισιανοί κρατικιστές (είτε σοσιαλδημοκράτες είτε δεξιοί) είναι λιγότερο αφελείς. Πιστεύουν ότι θα ζέψουν τα ικανότερα / παραγωγικότερα άτομα της κοινωνίας τους να δουλέυουν για το σύνολο έμμεσα, διαμέσου τεχνασμάτων οικονιμικού ταχυδακτυλουργισμού. Δηλαδή δια της απάτης χειραγώγησης μακροοικονομικών μεγεθών (πχ. δούλεψε ο ικανότερος εργατικότερος και όχι μόνο δούλεψε αλλά ανέβαλλε να απολαύσει τους κόπους του (δλδ. αποταμίευσε) και έρχονται οι Κευνισιανοί αντιπρόσωποι του λαού, τυπώνουν χρήμα και άρα εξανεμίζουν, [μοιράζουν] τις αποταμιέυσεις όσων κορόιδων ανέβαλλαν την απόλαυση των καρπών προηγουμένων κόπων τους). Ευελπιστούν δε να ξαγελσουν τα ικανότερα άτομα της κοινωνίας τους παρουσιάζοντας τον παρεμβατισμό τους ως οικονομικό αεικίνητο το οποίο παράγει ευημερία εκ του μηδενός.


Το πρόβλημα και των δύο (αριστερών και Κευνισιανών), είναι ότι τα ικανότερα / εργατικότερα άτομα μιας κοινωνίας δεν ξεγελιούνται τόσο εύκολα. Ειδικά τα ικανότερα άτομα!

Εάν επιχειρήσεις να τους ζέψεις με τα παραπάνω τεχνάσματα είναι οι πρώτοι που έιτε:

1) μεταναστέυουν

2) παρατάνε την παραγωγική εργασία (είδικα όταν μαζέψουν κάποια μέτρια περιουσία) και ασχολούνται με μη οικονομικές δραστηριότητες που βελτιώνουν τη ζωή τους (πχ. αθλούνται περισσότερο, κάνουν περισσότερο γιόγκα, πηγαίνουν serfing, μαθαίνουν να κεντάνε, περνάνε περισσόττερη ώρα στην παραλία, αρωμαθεραπεία, διαβάζουν βιβλία, παίζουν κιθάρα, ασχολούνται περισσότερο με την ομορφιά τους κλπ.). Ασχολείες που, σε αντίθεση με πχ. την αναζήτηση ευρεσιτεχνιών καινούργιων θεραπειών, την δημιουργία Ipods, των επιχειρηματικών επενδύσεων κλπ. κανένα όφελος δεν παρέχουν στον ευρύτερο λαό.

3)Αφιερώνουν τις ικανότητες τους στο να κάνουν συμμαχία με ανίκανους διευθαρμένους, γίνονται διευθαρμένοι και οι ίδιοι, και σου κάθονται στο σβέρκο πλέον ως κράτος. Κάποιο δε ποσοστό της εναπομένουσας μικρής παραγωγικότητας τον διοχετεύουν προς τον εαυτό τους μέσω του κράτους και το ανταλλάσουν με προιόντα που παράγονται στο εξωτερικό.

1+2+3 = Ελλας